Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2011

Επανήλθα!


Ελεύθερος χρόνος ορίζεται ο χρόνος που απομένει, εάν αφαιρεθεί ο εργάσιμος χρόνος και ο
λεγόμενος νεκρός χρόνος (αυτός που καταναλίσκεται για τη μετάβαση από τη μια
δραστηριότητα σε μιαν άλλη) και αφήνεται στην ελεύθερη διάθεση του ατόμου σύμφωνα με
τις ιδιαίτερες επιθυμίες του. Στην ελληνική γλώσσα ο διαθέσιμος χρόνος ονομάζεται
ελεύθερος, ακριβώς για να διαφοροποιηθεί από τον εργάσιμο χρόνο που έχει χαρακτήρα
καταναγκαστικό. Επομένως, πρόκειται για σαφή διχοτόμηση του ανθρώπινου χρόνου,
γεγονός που συνυφαίνεται τόσο με το χαρακτήρα της εργασίας όσο και με τον τρόπο ζωής,
τις νοοτροπίες και τις κοινωνικές συμπεριφορές


ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΦΟΡΑ
Η σημασία του ελεύθερου χρόνου είχε εκτιμηθεί ήδη από την αρχαία Ελλάδα, καθώς ο
Αριστοτέλης πίστευε πως ο ελεύθερος χρόνος δεν είναι το τέλος της δουλειάς, αλλά ότι η
δουλειά αποτελεί το τέλος του ελεύθερου χρόνου, ακριβώς επειδή κατ’ αυτόν η ευτυχία του
ανθρώπου βρίσκεται στην ιδιοποίηση του χρόνου του. Ο Σταγειρίτης φιλόσοφος ήταν
αντίθετος σε έναν ελεύθερο χρόνο αφιερωμένο στην τεμπελιά. Η ευτυχία, έλεγε, δεν μπορεί
να βρίσκεται στην ευχάριστη διασκέδαση, εάν το μέτρο της είναι ένας άνθρωπος όχι
ουσιαστικά παιδευμένος. Έτσι, στην αρχαία Ελλάδα οι πνευματικές ενασχολήσεις των
πολιτών ήταν απόρροια του υψηλού πολιτιστικού επιπέδου της κλασικής αρχαιότητας, κάτι
βέβαια που άρχισε να παρακμάζει μαζί με την παρακμή της ίδιας της αρχαίας κοινωνίας. Είχε
δίκιο λοιπόν ο Παπανούτσος όταν έγραφε : «Αν όχι ο βεβαιότερος, ασφαλώς όμως ο
παραστατικότερος δείκτης πολιτισμού μιας κοινότητας ανθρώπων είναι ο τρόπος ψυχαγωγίας
της». Στους νεότερους χρόνους, ο Τόμας Μορ το 1515 στην «Ουτοπία» του φαντάζεται 6ωρη
εργασία και το διαθέσιμο χρόνο να αφιερώνεται στην αύξηση των γνώσεων, γεγονός που θα
επιτρέπει στον άνθρωπο καλύτερη συμμετοχή στην ιδανική πολιτεία. Στην «Πόλη του
Ήλιου» του Καμπανέλα, εργάσιμη μέρα έχει μειωθεί στις τέσσερις ώρες και ο καθένας
αξιοποιεί το χρόνο του σύμφωνα με τις ιδιαίτερες κλίσεις και ανάγκες του. Ο Όουεν
θεωρούσε τη δημιουργία, την πνευματική ενασχόληση, στοιχεία αυτογνωσίας του ανθρώπου
και πρότεινε τη μερική απασχόληση σαν λύση για την εξοικονόμηση περισσότερου
ελεύθερου χρόνου.

Υποσχέθηκα κάποιες διευκρινίσεις...
τις έχω κάνει copy paste στα πλαίσια της θεωρίας που αναλύσαμε δεν τα ξαναέγραψα με δικά μου λόγια...από εδώ: http://www.kessaris.edu.gr/images/stories/Mathimata/lykeio/B/B_lykio_ekthesi/Sxediagramata/%CE%95%CE%9B%CE%95%CE%A5%CE%98%CE%95%CE%A1%CE%9F%CE%A3%20%CE%A7%CE%A1%CE%9F%CE%9D%CE%9F%CE%A3.pdf

Υ.Γ Επειδή ακριβώς τα αντέγραψα, δεν έκανα κανένα ορθογραφικό!!!
Υ.Γ ΙΙ θα συνεχίσω την έρευνα μου και θα επανέλθω

Σας φιλώ...και σας ενημερώνω πως προς μεγάλη σας τιμή το μπλογκ αυτό...αποτελεί ενασχόληση του ελεύθερου μου χρόνου!!!

Cu soon...

Υποσχέθηκα κάποιες διευκρινίσεις...τις έκανα copy pas

2 σχόλια:

  1. ενδιαφέρον το κείμενο... άρεσεν μου τούτο: "Στην ελληνική γλώσσα ο διαθέσιμος χρόνος ονομάζεται
    ελεύθερος, ακριβώς για να διαφοροποιηθεί από τον εργάσιμο χρόνο που έχει χαρακτήρα
    καταναγκαστικό."

    όπως λέει και κάποιος που δεν θυμάμαι, αν η δουλειά ήταν ευχαρίστηση δεν θα πληρωνόμασταν :-)

    εν ωραίος ο ελεύθερος χρόνος μέχρι τη στιγμή που ξεκινά το άγχος για τα χρήματα :/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. αν δεν ήταν δουλεία εν θα την ελέαν δουλειά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή