Καλημέρα σας,

Χθες δεν έγραψα στο μπλογκ μου, παρόλο που είχα πει ότι θα έγραφα κάθε μέρα και ξέρετε τι έγινε; Τίποτα!!! Είχα πει ότι θα ασχολούμουν με τις χειροποίητες δημιουργίες που φαίνεται ότι ήταν ένα κρυφό ταλέντο που είχα αλλά δεν το 'χα ανακαλύψει, αλλά δεν ασχολήθηκα και τι έγινε; Τίποτα!!
Θα με πείτε αργόσχολη, τεμπέλα, αλλά θέλω πια ότι κάνω να το κάνω με αγάπη, κέφι, να του δίνω και τη ψυχή μου να το κάνω από καρδιάς και αν έγγραφα ενώ δεν ήθελα ή αν έφτιαχνα κάτι ενώ βαριόμουνα δεν θα 'τάνε δημιουργικό ούτε θα αγαπούσα το αποτέλεσμα, θα 'τάνε σαν μια βαρετή μέρα στη δουλειά που τόσο χαίρομαι που προς το παρόν έχω γλιτώσει απ' αυτές.

Χθες βοήθησα μια φιλή, και το χάρηκα πολύ, ήρθε με πήρε από το πρωί και πήγαμε στην ύπαιθρο όπου είχε να κάνει διάφορε εργασίες, και ήταν ωραία. Ήταν ωραία που μπόρεσα να βοηθήσω μια φίλη, χωρίς να σκέφτομαι όλα αυτά που πρέπει να στριμώξω για τις ώρες που έχασα, χωρίς να υποβόσκει μέσα μου το άγχος για τις υποχρεώσεις, βοήθησα τη φίλη μου από καρδίας. Και απόλαυσα τις κουβέντες μας, άκουσα τα νέα της, τους προβληματισμούς τις, χωρίς να τρέχει αλλού το μυαλό μου, ένιωσα πραγματικά καλή φίλη.

Ξέρω ότι δεν γίνετε να μην ξαναδουλέψω , αλλά θέλω στην επόμενη δουλειά να πάω με τους δικούς μου όρους, κι ας είναι τα λεφτά πιο λίγα, θα πω όχι στα εξαντλητικά ωράρια και στη ρουτίνα, γιατί από τώρα και μπρος, θέλω ότι κάνω να το αγαπώ και να το κάνω από καρδιάς.

Γεια σας και θα τα ξαναπούμε σύντομα!!!

Υ.Γ Σήμερα ο διορθωτής κοκκίνισε το ξαναδουλέψω...ίσως γιατί θα μαι τόσο τυχερή που αυτό που θα κάνω δεν θα το νιώθω σαν δουλειά;