Σάββατο 26 Νοεμβρίου 2011

Καλημέρα σας,

Σαββατιάτικο πρωί και παρόλη τη λιακάδα με έχει πιάσει μελαγχολία, όλα ξεκίνησαν με ένα παράδοξο τρόπο...γιατί άκουγα ένα καθόλου μελαγχολικό τραγούδι.
Αυτή που περνάει του Δεληβορία, εντάξει ο ερμηνευτής έχει ένα πόθο μια λαχτάρα, αλλά και πάλι πρόκειται για ένα μάλλον εύθυμο τραγούδι.
Η μελαγχολία προήλθε από αλλού, όπως άκουγα την εξιστόρηση της βόλτας της κοπέλας, που περνά από σταδίου, Σίνα, κάνει βόλτες στο κέντρο της Αθήνας, θυμήθηκα τις δικές μου βόλτες και τις έχω πεθυμήσει πάρα πολύ.
Τα Σαββατιάτικα πρωινά στην Αθήνα σαν φοιτήτρια ήταν εντελώς διαφορετικά...και δεν πάει και τόσο πολύς καιρός...μια βόλτα στο κέντρο ακόμα και μόνη μου μου άλλαζε πάντα τη διάθεση. Λάτρευα να χάνομε στο πλήθος του Σαββατιάτικου πρωινού, να χαζεύω τα μαγαζιά να δοκιμάζω ρούχα που ποτέ δεν θα φορούσα, να παρατηρώ τον κόσμο. Να βολτάρω ανέμελη χωρίς σκοπό...
Δεν μιλώ για ανθρώπους που σίγουρα μας λείπουν, μιλάω για εκείνες τις στιγμές με τον εαυτό μου στο κέντρο του χάους της μεγαλούπολης που ένιωθα το παλμό της πόλης, που ένιωθα παιδί της σύγχρονης ζωής, του γρήγορου ρυθμού και ας ήμουν αντιφατική εικόνα, να βολτάρω και οι άλλοι δίπλα να τρέχουν.
Μου λείπουν αυτές οι μοναχικές στιγμές και λυπάμαι γιατί μάλλον ποτέ δεν θα τις ξαναβρώ...όσες φορές και να πάω στην Αθήνα, δεν θα ναι πια το ίδιο γιατί θα μαι επισκέπτης και οι συνθήκες δεν θα με κάνουν να έχω ανάγκη τις βόλτες μου...
Να σαι καλά ρε Φοίβο, που μου φέρες ωραίες θύμισες και ας μελαγχόλησα..


Σας φιλώ
καλό σαββατοκύριακο


Υ.Γ μεγάλο μένος σήμερα για τον διορθωτή...μα να μην έχει τον Δεληβορία;;;;

Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2011

Επανήλθα!


Ελεύθερος χρόνος ορίζεται ο χρόνος που απομένει, εάν αφαιρεθεί ο εργάσιμος χρόνος και ο
λεγόμενος νεκρός χρόνος (αυτός που καταναλίσκεται για τη μετάβαση από τη μια
δραστηριότητα σε μιαν άλλη) και αφήνεται στην ελεύθερη διάθεση του ατόμου σύμφωνα με
τις ιδιαίτερες επιθυμίες του. Στην ελληνική γλώσσα ο διαθέσιμος χρόνος ονομάζεται
ελεύθερος, ακριβώς για να διαφοροποιηθεί από τον εργάσιμο χρόνο που έχει χαρακτήρα
καταναγκαστικό. Επομένως, πρόκειται για σαφή διχοτόμηση του ανθρώπινου χρόνου,
γεγονός που συνυφαίνεται τόσο με το χαρακτήρα της εργασίας όσο και με τον τρόπο ζωής,
τις νοοτροπίες και τις κοινωνικές συμπεριφορές


ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΦΟΡΑ
Η σημασία του ελεύθερου χρόνου είχε εκτιμηθεί ήδη από την αρχαία Ελλάδα, καθώς ο
Αριστοτέλης πίστευε πως ο ελεύθερος χρόνος δεν είναι το τέλος της δουλειάς, αλλά ότι η
δουλειά αποτελεί το τέλος του ελεύθερου χρόνου, ακριβώς επειδή κατ’ αυτόν η ευτυχία του
ανθρώπου βρίσκεται στην ιδιοποίηση του χρόνου του. Ο Σταγειρίτης φιλόσοφος ήταν
αντίθετος σε έναν ελεύθερο χρόνο αφιερωμένο στην τεμπελιά. Η ευτυχία, έλεγε, δεν μπορεί
να βρίσκεται στην ευχάριστη διασκέδαση, εάν το μέτρο της είναι ένας άνθρωπος όχι
ουσιαστικά παιδευμένος. Έτσι, στην αρχαία Ελλάδα οι πνευματικές ενασχολήσεις των
πολιτών ήταν απόρροια του υψηλού πολιτιστικού επιπέδου της κλασικής αρχαιότητας, κάτι
βέβαια που άρχισε να παρακμάζει μαζί με την παρακμή της ίδιας της αρχαίας κοινωνίας. Είχε
δίκιο λοιπόν ο Παπανούτσος όταν έγραφε : «Αν όχι ο βεβαιότερος, ασφαλώς όμως ο
παραστατικότερος δείκτης πολιτισμού μιας κοινότητας ανθρώπων είναι ο τρόπος ψυχαγωγίας
της». Στους νεότερους χρόνους, ο Τόμας Μορ το 1515 στην «Ουτοπία» του φαντάζεται 6ωρη
εργασία και το διαθέσιμο χρόνο να αφιερώνεται στην αύξηση των γνώσεων, γεγονός που θα
επιτρέπει στον άνθρωπο καλύτερη συμμετοχή στην ιδανική πολιτεία. Στην «Πόλη του
Ήλιου» του Καμπανέλα, εργάσιμη μέρα έχει μειωθεί στις τέσσερις ώρες και ο καθένας
αξιοποιεί το χρόνο του σύμφωνα με τις ιδιαίτερες κλίσεις και ανάγκες του. Ο Όουεν
θεωρούσε τη δημιουργία, την πνευματική ενασχόληση, στοιχεία αυτογνωσίας του ανθρώπου
και πρότεινε τη μερική απασχόληση σαν λύση για την εξοικονόμηση περισσότερου
ελεύθερου χρόνου.

Υποσχέθηκα κάποιες διευκρινίσεις...
τις έχω κάνει copy paste στα πλαίσια της θεωρίας που αναλύσαμε δεν τα ξαναέγραψα με δικά μου λόγια...από εδώ: http://www.kessaris.edu.gr/images/stories/Mathimata/lykeio/B/B_lykio_ekthesi/Sxediagramata/%CE%95%CE%9B%CE%95%CE%A5%CE%98%CE%95%CE%A1%CE%9F%CE%A3%20%CE%A7%CE%A1%CE%9F%CE%9D%CE%9F%CE%A3.pdf

Υ.Γ Επειδή ακριβώς τα αντέγραψα, δεν έκανα κανένα ορθογραφικό!!!
Υ.Γ ΙΙ θα συνεχίσω την έρευνα μου και θα επανέλθω

Σας φιλώ...και σας ενημερώνω πως προς μεγάλη σας τιμή το μπλογκ αυτό...αποτελεί ενασχόληση του ελεύθερου μου χρόνου!!!

Cu soon...

Υποσχέθηκα κάποιες διευκρινίσεις...τις έκανα copy pas

Η σημασία του ελεύθερου χρόνου

Όταν δεν δουλεύεις έχεις τις πιο τρελές ιδέες!
Ο ελεύθερος χρόνος είμαι σίγουρη ότι ήταν η πηγή πολλών μεγαλουργημάτων.
Δεν το έχω πάψει, αλλά είμαι πεπεισμένη ότι πριν ένα μεγάλο επιχειρηματικό επίτευγμα, πριν την συγγραφή ενός αριστουργήματος, πριν την διατύπωση μιας σπουδαίας θεωρίας κάποιος είχε πολύ ελεύθερο χρόνο...
Ο Σωκράτη π.χ αν τον είχαν όλη μέρα στα λιβάδια να κόβει σταφύλια θα γινότανε φιλόσοφος; 
Ο Ντα Βίτσι αν είχε χέρια σκληρά και τραχιά από τις χειρωνακτικές εργασίες θα έκανε τα αριστουργήματα του; 
Οι προαναφερθέντες ή ήταν πολύ τυχεροί και γεννήθηκαν με οικονομική άνεση ή τα είχαν χεσμένα τα λεφτά.
Αυτά είναι δικές μου θεωρίες, θα το ψάξω όμως...

Σας φιλώ και θα επανέλθω...

Υ.Γ σήμερα δεν κοκκίνισε τίποτα!! ουαο! πάμε καλά άρα!!
Υ.Γ ΙΙ αν δεν καταλάβατε το hint έχω πολλές υποσχόμενες ιδέες!!
Υ.Γ ΙΙΙ  δεν είναι πολύ χαζό που τον αποκαλούμε ελεύθερο χρόνο;!

Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2011

TRASH tv

Καλημέρα σας,

Σήμερα διαπίστωσα ότι τα κανάλια έχουν την ψευδαίσθηση ότι μας ενδιαφέρει εκτός από το να ακούμε τα καθοδηγούμενα νέα τους να βλέπουμε ξανά και ξανά για δεκαετίες τις ίδιες σειρές, και δεν μιλάμε για το FRIENDS που είναι κλασσικό, που παίζει και μια Jeniffer Aniston, που έχει ψαγμένους διαλόγους που κάποιοι έσπασαν το μυαλό τους για να το κάνουν, μιλάμε για το "Θα σε δω στο πλοίο",έλεος!!! Πήγα νήπιο και τώρα πια είμαι άνεργη επιστήμονας! Ο Κόσμος εξελίσσεται! Αν δεν έχετε τι να δείξετε κλείστε το! Αλλά μη μας το κάνετε αυτό!!
Το αποκορύφωμα είναι το σποτάκι που το διαφημίζει, τρεις σειρές από τον καιρό που η βάτα εμφανίστηκε για πρώτη φορά...με τον τίτλο....RETRO...well guess what...it should be TRASH!!

Καλημέρα σας...και θα τα πούμε σύντομα...

Υ.Γ τι κοκκίνισε; το ψαγμένους...δεν υπάρχει καν σαν λέξη στον διορθωτή...μάλλον δεν υπάρχει δείγμα που αντιπροσωπεύει την λέξη;

Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2011

Από Δευτέρας

Καλημέρα σας!!!
Δευτέρα σήμερα...πριν 2 μήνες θα ταν μια δύσκολη μέρα, μια μέρα του τύπου "μη του μιλάτε το πρωί" και ας μην είμαι άντρας πολλά βαρύς.
Όπως και να χει τα δευτεριάτικα πρωινά κουβαλούν ακόμα πάνω τους λίγη από τη γλύκα του σαββατοκύριακου, και ακόμα και τώρα που δεν δουλεύω δεν γουστάρω τις Δευτέρες.
Δεν ξέρω αν υπάρχει κάποιος στον κόσμο που να αγαπά τις Δευτέρες, κανείς δεν παντρεύετε Δευτέρα, ούτε παιδάκια βαφτίζονται, σπάνια πάμε για έξω για φαΐ δευτέρα, άσε που αν πάμε για ποτό θα 'μάστε μονοί μας, τόσο μόνοι δηλαδή που ακόμα και ο μπαρμαν δεν θα χει έρθει, ακόμα και τα σουβλιτζίδικα κλείνουν τις Δευτέρες, δηλαδή ούτε καν την παρηγοριά να φάμε το βράδυ σουβλάκι δεν έχουμε.
Ας μην κλαίμε που ναι Δευτέρα όμως, γιατί αν μη τι άλλο είναι μια ευκαιρία για μια καινούργια αρχή, λέτε εν τέλει για αυτό να τη μισούμε τόσο; Γιατί η Δευτέρα κουβαλά στόχους και ελπίδες; π.χ Από Δευτέρας δίαιτα ή θα ψάξω για δουλειά ή θα πάω να δω τον παλιό μου εργοδότη, ότι θέλουμε να αποφύγουμε το εναποθέτουμε στην Δευτέρα και όταν πλησιάζει από το καταθλιπτικό - και αυτός είναι νόμος, κάτι σαν τη βαρύτητα σε ισχύ, κυριακάτικο βράδυ, ξεκινά και η μελαγχολία.
Δεν το βάζουμε κάτω ποτέ όμως, θα γεμίζουμε τη Δευτέρα με ευχάριστους στόχους, θα βρούμε μια σειρά που λατρεύουμε τις Δευτέρες και θα προσπαθήσουμε να αντικρίσουμε το μέλλον όχι με πανικό αλλά με ελπίδα.
Χθες είδα μια ταινία, Love the HArd way του 2001 και με άγγιξε, δεν είχε κάτι το πρωτοποριακό ή δεν έγραψε εποχή, αλλά εμένα με άγγιξε και θα σας την πρότεινα ανεπιφύλαχτα. Πρόκειται για το πόσο χαζοί μπορεί να γίνουμε όταν ερωτευθούμε οι άνθρωποι, ο χωρισμός είναι από τις πιο δύσκολες καταστάσεις που βιώνουμε. Άνθρωποι δυνατοί, με εμπειρίες τσακίζουν μπρος στον έρωτα.  Ακόμα πιο πολύ μου άρεσε η μουσική του.

http://www.youtube.com/watch?v=JBcFx6z4D_A

Σας φιλώ και θα τα πούμε σύντομα,

Υ.Γ Σήμερα μου κοκκίνισε ο μπαρμαν..μάλλον πρέπει να μάθω να εκφράζομε πλήρως στα ελληνικά
Υ.Γ ΙΙ Είμαι περίεργη αν ο υπόλοιπος κόσμος πρώτον ενοικιάζει ακόμα DVD  και δεύτερον αν τα πάει πίσω στην ώρα τους.
Υ.Γ ΙΙΙ Μια όμορφη εικόνα, το τοπίο που ξετυλίγεται λες και ήταν τυλιγμένο σε ρολό όταν οδηγάς σε ένα ανηφορικό δρόμο και όταν φτάσεις στο πιο ψηλό σημείο έχει πια ξετυλιχτεί όλη η εικόνα.


Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2011

Σαββατιάτικη λιακάδα δίνει νόημα στις ζωούλες μας

Καλημέρα σας!!!!!!
Σάββατο σήμερα!!! Θα μου πείτε αφού δεν δουλεύεις τι σε νοιάζει πως είναι Σάββατο;!! Με νοιάζει! Γιατί σήμερα δεν δουλεύει ούτε ο υπόλοιπος κόσμος ή τουλάχιστον ένα μέρος του εργαζόμενου ποσοστού, γιατί ποσοστά καταντήσαμε πλέον. 
Όποτε ακούω στα νέα για το ποσοστό ανεργίας και τον αριθμό των ανέργων νιώθω ένα τίποτα, με ενοχλεί που είμαι μέρος ενός ποσοστού, θεωρώ ότι είμαστε οι άνθρωπο πολύ μοναδικοί για να χωράμε σε στατιστικές αναλύσεις. 
Σήμερα που λέτε είναι Σάββατο και έχω ήδη κάνει τις βόλτες μου και συνεχίζω ακάθεκτη να χαίρομε τη λιακάδα, που δεν καταλαβαίνει ούτε από κρίσεις, ούτε από προβλήματα ούτε δίνει σημασία στο χειμώνα που προσπαθεί να της επιβληθεί, αυτή ακάθεκτη κάνει αυτό το Σάββατο ακόμα πιο αξιαγάπητο!!!

Σας φιλώ και θα τα πούμε σύντομα!!

Υ.Γ Σήμερα δεν κοκκίνισαν λέξεις,  η έγινα ξαφνικά ορθογραφημένη, ή είναι κ ο διορθωτής στους τυχερούς που δουλεύουν πενθήμερο 

Παρασκευή 11 Νοεμβρίου 2011

Καλημέρα σας,

Χθες δεν έγραψα στο μπλογκ μου, παρόλο που είχα πει ότι θα έγραφα κάθε μέρα και ξέρετε τι έγινε; Τίποτα!!! Είχα πει ότι θα ασχολούμουν με τις χειροποίητες δημιουργίες που φαίνεται ότι ήταν ένα κρυφό ταλέντο που είχα αλλά δεν το 'χα ανακαλύψει, αλλά δεν ασχολήθηκα και τι έγινε; Τίποτα!!
Θα με πείτε αργόσχολη, τεμπέλα, αλλά θέλω πια ότι κάνω να το κάνω με αγάπη, κέφι, να του δίνω και τη ψυχή μου να το κάνω από καρδιάς και αν έγγραφα ενώ δεν ήθελα ή αν έφτιαχνα κάτι ενώ βαριόμουνα δεν θα 'τάνε δημιουργικό ούτε θα αγαπούσα το αποτέλεσμα, θα 'τάνε σαν μια βαρετή μέρα στη δουλειά που τόσο χαίρομαι που προς το παρόν έχω γλιτώσει απ' αυτές.

Χθες βοήθησα μια φιλή, και το χάρηκα πολύ, ήρθε με πήρε από το πρωί και πήγαμε στην ύπαιθρο όπου είχε να κάνει διάφορε εργασίες, και ήταν ωραία. Ήταν ωραία που μπόρεσα να βοηθήσω μια φίλη, χωρίς να σκέφτομαι όλα αυτά που πρέπει να στριμώξω για τις ώρες που έχασα, χωρίς να υποβόσκει μέσα μου το άγχος για τις υποχρεώσεις, βοήθησα τη φίλη μου από καρδίας. Και απόλαυσα τις κουβέντες μας, άκουσα τα νέα της, τους προβληματισμούς τις, χωρίς να τρέχει αλλού το μυαλό μου, ένιωσα πραγματικά καλή φίλη.

Ξέρω ότι δεν γίνετε να μην ξαναδουλέψω , αλλά θέλω στην επόμενη δουλειά να πάω με τους δικούς μου όρους, κι ας είναι τα λεφτά πιο λίγα, θα πω όχι στα εξαντλητικά ωράρια και στη ρουτίνα, γιατί από τώρα και μπρος, θέλω ότι κάνω να το αγαπώ και να το κάνω από καρδιάς.

Γεια σας και θα τα ξαναπούμε σύντομα!!!

Υ.Γ Σήμερα ο διορθωτής κοκκίνισε το ξαναδουλέψω...ίσως γιατί θα μαι τόσο τυχερή που αυτό που θα κάνω δεν θα το νιώθω σαν δουλειά;